Ten strijde tegen eenzaamheid

Ieder mens voelt zich wel eens eenzaam. Dat is het probleem ook niet. Het probleem ontstaat als je niet in staat bent om het op te lossen. Eenzaamheid kan beschouwd worden als een chronisch gezondheidsprobleem, bijna de helft van alle Belgen (46%) voelt zich, vandaag de dag, soms tot altijd eenzaam. Dit gevoel van chronische eenzaamheid kan serieuze gevolgen hebben voor de fysieke en mentale gezondheid. Groeien we als samenleving naar verzameling van eenzame individuen, of is er een oplossing?

Wat is eenzaamheid?

Eenzaamheid is een verschijnsel dat bij het leven hoort, maar de ervaring van eenzaamheid is een subjectieve en individuele aangelegenheid. Eenzaamheid heeft te maken met het ontbreken van betekenisvolle relaties. Niet het aantal relaties, maar de betekenis die iemand daaraan geeft, is van belang. Dat je een heleboel mensen kent, zegt niets over de kwaliteit van die relaties. Je kunt je eenzaam voelen ondanks een partner of een brede vriendenkring.

Het onprettige gevoel dat naar boven komt bij een gebrek aan verbondenheid, noemt men eenzaamheid. Eenzaamheid en verbondenheid zijn onlosmakelijk met elkaar verweven.

Impact op gezondheid

Eenzaamheid en isolement kunnen ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid. Onderzoek heeft aangetoond dat er een verhoogd risico is op het ontwikkelen van een coronaire hartziekte, een beroerte, depressie, afname van cognitieve vaardigheden...

Het is dan ook belangrijk om aan de slag te gaan tegen deze eenzaamheid. Een aantal tips kunnen je misschien een eindje op weg helpen:

  • Denk eens na over eventueel verwaterde oude contacten. Schrijf ze allemaal eens op, laat het dan even rusten en bedenk of je iemand kan bellen, schrijven of contacteren.
  • Zorg dat je contact maakt met vrienden en familie op een zinvolle manier, die voor jou werkt. Doe meer dan enkel over koetjes en kalfjes praten en zorg dat je echte verbinding creëert door bv samen herinneringen op te halen, verhalen te vertellen, te praten over wat je echt bezighoudt...
  • Concentreer je op wat je kan en wat je eventueel kan veranderen. Eenzaamheid kan ertoe leiden dat je je vooral focust op de minder mooie kanten van het leven. Blijf niet hangen hierin en kijk naar waar je eventueel naartoe kan: een vereniging voor ouderen, voor zieken...
  • Wees dankbaar, ook voor de mensen waarmee je contact hebt. Zeggen 'wat fijn dat je er bent' is veel beter dan aangeven dat het toch al lang geleden is dat ze er waren. Dit is een heel andere insteek!
  • Durf hulp te vragen. Mensen voelen zich vaak goed als ze iets voor een ander kunnen doen, zeker als dit iets is dat ze zonder hele grote inspanningen kunnen doen. Vaak is door hulp te vragen het ijs gebroken voor eventuele verdere contacten.